"Never stop!"

Gisteren hebben een heerlijke skidag gehad. Jeffrey krijgt het aardig onder de knie en door het redelijk zachte weer hebben we heel wat afdalingen kunnen doen.

Na het skiën pakken we ons in voor een wandeling naar het meer. Het is een heldere avond dus de kans om het Noorderlicht te zien is aanwezig. We lopen het meer op zodat je geen licht hebt vd hotels etc om je heen. Al gauw zien we een soort groene mist in een lijn boven de bomen hangen. Hij is niet heel sterk en scherp, maar we hebben hem gezien! Het Noorderlicht.

Donderdag 19 febr
Vandaag weer een wekker die ons wakker maakt want de sneeuwscootertocht naar de Russische grens staat op het programma. Met een gids en nog 2 Finse jongens klimmen we ieder op een scooter en beginnen we aan de eerste helft van de tocht. We rijden langs en door de besneeuwde bossen richting het oosten. Door de hobbels is het gemakkelijker even te gaan staan. Het lijkt een beetje op paardrijden maar dan met 125 paarden onder je kont.

Bovenop de top van een berg bevind zich een uitkijktoren, een huisje met een haardvuur en een hokje waar je je behoeftes kan doen. Helaas staan we ín de wolken en is het zien van een stuk land of de grens van Rusland onmogelijk. Na een korte pauze racen we nog even door naar een restaurant 45km van de dichtstbijzijnde supermarkt af. We krijgen daar een goulash soep, bessensap en donuts. Allemaal huisgemaakte en de meeste ingrediënten komen uit het bos.

Met al 50km op de teller (in 2:04 uur) beginnen we aan de terugweg. Gelukkig is dit niet dezelfde weg terug, maar voornamelijk over het bevroren meer. Als de gids je komt vragen "what will you do when you see water? Never stop!" geeft je dat nog meer reden om het gas volop open te duwen.
De laatste bijna 50km doen we in nog geen 1,5 uur en helaas zit het er dan al weer op. We worden weer netjes voor de deur vh hotel afgezet.

Beide trekken we onze pakken uit en ploffen we gebroken op de bank.